چرا مهاجران استان کبک زبان فرانسه یاد نمی‌گیرند؟
برنامه آموزش زبان فرانسه به مهاجران در استان کبک شکست خورده است.
براساس گزارش حسابرس عمومی، Auditor General، استان کبک، که روز پنجشنبه به پارلمان استان ارائه شد، فقط یک سوم از کل مهاجران به این استان، که از طرف وزارت امور مهاجرت و شهروندی برای یادگیری زبان فرانسه، به مؤسسات آموزش دولتی و رایگان معرفی می‌شوند، در کلاس‌ها ثبت نام می‌کنند.
همچنین از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۳، بیشتر افرادی که در کلاس‌های آموزش زبان فرانسه ثبت نام کرده‌اند، بعد از مدتی کلاس‌ها را ترک می‌کنند و هیچ کنترلی هم از طرف وزارت امور مهاجرت و شهروندی وجود ندارد.
مسئله مهم‌تر اینکه بیش از ۹۰ درصد از مهاجرانی که کلاس‌های آموزش زبان فرانسه را تا پایان ادامه می‌دهند، قادر نیستند حداقل نیازهای روزمره خود به زبان فرانسه را برطرف کنند.
براساس آمارهای سال ۲۰۱۵، فقط ۹ درصد از مهاجرانی که کلاس‌های آموزش زبان فرانسه را تمام کرده‌اند، می‌توانند در حد تعیین شده از طرف وزارت مهاجرت و شهروندی، از نظر زبان شفاهی و صحبت کردن خودکفا باشند.
در زمینه نوشتن به زبان فرانسه، در حد خورکفا بودن، آمارها تأسف‌آورتر است، چون فقط ۳/۷ درصد از کلاس رفته‌ها زبان نوشتاری فرانسه را درک می‌کنند و حدود ۵ درصد می‌توانند در سطح حداقل به زبان فرانسه بنویسند.
حد «خودکفایی زبانی»، سطحی از تسلط به زبان است که برای ورود فرد به بازار کار و یا ادامه تحصیل ضروری است.
استان کبک در سال جاری ۷۹ میلیون دلار بودجه بیشتر برای آموزش زبان فرانسه به مهاجران اختصاص داده است.
براساس گزارش حسابرس عمومی استان کبک، یکی از دلایل ثبت نام نکردن و ادامه ندادن یادگیری زبان فرانسه، مدت انتظار برای شروع این کلاس‌هاست که گاه تا سه ماه طول می‌کشد.
از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۶ حدود ۱۰۰ هزار مهاجر، که یک کلمه زبان فرانسه بلد نبوده‌اند، به استان کبک آمده و مستقر شده و تعهد داده بودند به کلاس‌های آموزش زبان فرانسه بروند.
استان کبک قصد دارد در سال ۲۰۱۸ تا ۵۳ هزار مهاجر جدید بپذیرد.
چه راهکارهای قانونی برای بازپس‌گیری کنگره ایرانیان وجود دارد؟
بهرام جلایر، از فعالان اجتماعی نام آشنای جامعه ایرانیان بزرگشهر تورنتو و از دست‌اندرکاران کمپین بازپس‌گیری کنگره ایرانیان در گفتگویی مشروح(در دو بخش) از ساز و کار کمپین و مراحل مختلف برای دستیابی به اهداف کارزار بازپس‌گیری کنگره می‌گوید.
در چهل و نهمین جشنواره جهانی فیلم تورنتو چه گذشت؟
امسال، جشنواره تورنتو کم‌مایه‌تر از سالهای پیش برگزار شد. تعداد فیلم‌های خوب به روشنی کمتر از سالهای پیش – و به‌ویژه پارسال – بود. با این‌حال، چند سینماگر درخشش خوبی در جشنواره داشتند. از محمد رسول‌اف با پرمایه‌ترین ساخته‌اش تا کنون، “دانه انجیر معابد” گرفته تا میلاد تنگ‌شیر از ایتالیا با نسخه امروزین “دزد دوچرخه” ویتوریو دسیکا، و نسخه بازسازی شده “سن بلوغ” از سهراب شهید ثالث.
کانادا حمله موشکی جمهوری اسلامی به اسرائیل را محکوم کرد
کانادا حمله موشکی جمهوری اسلامی به اسرائیل را محکوم کرد
یک روز پس از حمله موشکی جمهوری اسلامی به اسرائیل رهبران کشورهای گروه هفت روز چهارشنبه توافق کردند که اسرائیل حق دارد در برابر حملات موشکی ایران دفاع کند
جاستین ترودو، نخست وزیر کانادا، پس از گفتگو با سایر رهبران گروه ۷ درباره حمله موشکی جمهوری اسلامی به اسرائیل و اقداماتی که ارتش اسرائیل در هفته‌های اخیر علیه حزب‌الله در لبنان انجام داده است، به خبرنگاران گفت: «ما به طور قاطع حمله موشکی بالستیک ایران به اسرائیل، که اقداماتی بی‌ثبات‌کننده از سوی این رژیم تروریستی در منطقه است و جان غیرنظامیان را به خطر می‌اندازد و خطر جنگی وسیع‌تر به همراه دارد، را محکوم کردیم.»
آقای ترودو گفت:«واضح است که اسرائیل حق دارد از خود در برابر این حملات دفاع کند. در عین حال، ما باید سعی کنیم همه کارهایی که می‌توانیم را انجام دهیم تا از جنگ وسیع‌تر جلوگیری کنیم، از غیرنظامیان محافظت کنیم و کمک‌های انسانی را به مناطق آسیب‌دیده برسانیم.»
نخست وزیر کانادا و ملانی ژولی، وزیر أمور خارجه این کشور، توضیحات بیشتری درباره اینکه گروه ۷ یا کانادا چه اقدامی را به عنوان واکنشی متناسب و توجیه‌پذیر از سوی اسرائیل در نظر خواهند گرفت، یا اینکه کانادا چگونه در صورت تشدید اوضاع واکنش نشان خواهد داد، ارائه ندادند.
به گفته وزیر أمور خارجه کانادا:«اسرائیل گفته است که تلافی خواهد کرد. بنابراین سوال این است که چگونه می‌توانیم اطمینان حاصل کنیم که این تلافی به یک جنگ عمومی در اسرائیل تبدیل نشود. به همین دلیل است که ما به همکاری با کشورهای مختلف گروه ۷، همچنین با کشورهای مختلف عربی، و البته با اسرائیل ادامه خواهیم داد تا از وقوع جنگ عمومی جلوگیری کنیم.»
ملانی ژولی بار دیگر به همه شهروندان کانادایی لبنانی تبار که در لبنان هستند توصیه کرد خاک لبنان را ترک کنند.
روز ملی «حقیقت و آشتی» یا روز نارنجی
روز ملی «حقیقت و آشتی» یا روز نارنجی
چهارمین روز ملی «حقیقت و آشتی» یا «روز نارنجی»، دوشنبه ۳۰ سپتامبر در کانادا جشن گرفته شد.
روز ملی حقیقت و آشتی در کانادا یک روز تعطیل فدرال است که یاد«کودکان گمشده و بازماندگان مدارس شبانه‌روزی، خانواده‌ها و جوامع بومیان» گرامی داشته می‌شود.
روز ملی «حقیقت و آشتی» به طور رسمی در ۳ ژوئن ۲۰۲۱ به عنوان یک روز تعطیل اعلام شد.
تاریخ روز ۳۰ سپتامبر نیز به این جهت انتخاب شده که روزی بوده که کامیون‌ها و اتوبوس‌ها به مناطق زندگی بومیان می‌رفتند و فرزندان آنها را به مدارس شبانه روزی مذهبی منتقل می‌کردند.
روش‌های آموزشی و محتوای مواد درسی نیز با هدف تغییر ارزش‌ها و ذهنیت فرهنگی کودکان بوده است. در این مدارس بسیاری از کودکان مورد تجاوز و سوء استفاده‌ای جنسی قرار گرفته و گروهی هم جان خود را از دست داده بودند.
کمیسیون حقیقت و آشتی کانادا، در سال ۲۰۱۵، گزارشی در باره وضعیت کودکان بومی در مدارس مذهبی، از سال ۱۸۳۱ تا ۱۹۹۶ منتشر کرده بود که برنامه‌ها و سیاست‌های آموزشی مدارس شبانه روزی مذهبی را «نسل کشی فرهنگی» نامیده بود.
در این گزارش تأیید شده است در مجموع بیش از ۱۵۰ هزار کودک بومی در مدارس مذهبی نگهداری شده‌اند. بیش از ۴ هزار تن از کودکان جان خود را از دست داده‌اند و نزدیک به ۸۰ هزار تن از آنان هنوز زنده هستند و در نقاط مختلف کانادا زندگی می‌کنند.
دولت کانادا پس از کشف باقیمانده اجساد ۲۱۵ کودک در محل مدرسه شبانه روزی Kamloops اعلام کرد: «یادبود عمومی تاریخ دردناک و تراژیک و تأثیرات ادامه‌دار مدارس شبانه‌روزی، جزء ضروری فرآیند آشتی ملی است».
این کشف همچنین، فراخوان اقدام کمیسیون حقیقت و آشتی کانادا (TRC) را پس از سال‌ها به مرکز توجه بازگرداند.
این فراخوان‌ها خواستار همکاری همه سطوح دولت برای کمک به بازسازی رابطه بین مردم بومی و سایر کانادایی‌ها بودند.
در سال ۲۰۱۵، کمیسیون حقیقت و آشتی گزارش نهایی شش جلدی خود را منتشر کرد.
روز پیراهن نارنجی چیست؟
روز پیراهن نارنجی یک حرکت پایه‌گذار به رهبری بومیان است که سال‌هاست برگزار می‌شود، هرچند که در بریتیش کلمبیا، جایی که این حرکت آغاز شد، بیشتر شناخته شده است.
به گفته کامیونتی پیراهن نارنجی‌ها، هدف این روز گشودن فضای گفتگوهای جهانی در مورد همه جنبه‌های اتفاقات تراژیک مدارس شبانه‌روزی است.
دلیل تعیین رنگ نارنجی برای نماد روز ملی حقیقت و آشتی، به داستان زندگی کودک شش سالهای بنام فیلیس(جک) وبستاد برمی‌گردد که یکی از دانش‌آموزان بازمانده مدرسه شبانه‌روزی سنت جوزف در ویلیامز لیک در استان بریتیش کلمبیاست. روزی مادر بزرگ فیلیس یک پیراهن نارنجی رنگ برای مدرسه رفتن او خریده بود و زمانی که به مدرسه رفته بود پیراهن او را گرفته و به او برنگردانده بودند.
فیلیس وبستاد گفته است: «رنگ نارنجی همیشه به من یادآوری کرده است که احساسات من مهم نبود، اینکه هیچکس اهمیت نمی‌داد و من احساس می‌کردم هیچ ارزشی ندارم. همه ما بچه‌های کوچک گریه می‌کردیم و هیچکس اهمیت نمی‌داد».
به همین جهت پس از تعیین روز ملی حقیقت و آشتی، از همه دعوت شده است که با خرید و پوشیدن یک پیراهن نارنجی در روز ملی «حقیقت و آشتی» شرکت کنند و یاد قربانیان رویدادهای ناگوار مدارس شبانه‌روزی را گرامی بدارند.
