حدود بیست تن از نمایندگان حزب لیبرال کانادا در نامه‌ای با عنوان اینکه نخست‌وزیر جاستین ترودو نتوانسته است نارضایتی موجود میان اعضای حزب خود را آرام کند، خواستار استعفای او از رهبری حزب شده‌اند.

چند روز پیش یکی از شهروندان ارشد ایرانی-کانادایی، زنده یاد شاهرخ جوادی، بار سفر همیشگی بست و رفت. مانند بسیاری دیگر که به دلیل کهولت سن یا بیماری دفتر عمرشان دور از سرزمین مادری بسته می شود.
زنده یاد شاهرخ جوادی از معدود انسان‌هایی بود که در این سه دهه زندگی و کار در بطن جامعه ایرانی-کانادایی بزرگشهر تورنتو می‌شناختم

در آستانه سالروز قتل مهسا ژینا امینی، کانون ورزشی ایرانیان کانادا یک تورنمنت فوتبال با عنوان «جام همبستگی» با شرکت تیم‌هایی در رده‌های سنی متفاوت، شمال شهر تورنتو برگزار کرد.

امسال، جشنواره تورنتو کم‌مایه‌تر از سال‌های پیش برگزار شد. تعداد فیلم‌های خوب به روشنی کمتر از سال‌های پیش – و به‌ویژه پارسال – بود. با این‌حال، چند سینماگر درخشش خوبی در جشنواره داشتند. از محمد رسول‌اف با پرمایه‌ترین ساخته‌اش تا کنون، “دانه انجیر معابد” گرفته تا میلاد تنگ‌شیر از ایتالیا با نسخه امروزین “دزد دوچرخه” ویتوریو دسیکا، و نسخه بازسازی شده “سن بلوغ” از سهراب شهید ثالث.

نا آشنا بودن گروه قابل توجهی از مهاجران تازه وارد به کانادا و حتا مهاجرانی که از سال‌‌ها پیش به این کشور آمده‌‌اند، با قوانین گوناگون و نقش و وظیفه مأموران پلیس در رده‌‌های مختلف فدرال، استانی و شهری، گاه مشکلات و دردسرهای قانونی پیچیده‌‌ای برای آنان بوجود می‌آورد.

تروماهای جمعی، ابتدا سلامت روان افراد جامعه و سپس به تدریج سایر جنبه‌های زندگی از جمله روابط اجتماعی، عملکرد شغلی و حتی سلامت جسمانی را تحت تأثیر قرار می‌دهند. تأثیرات روانی که ممکن است آوار آنها برای سالیان متمادی در جامعه باقی بمانند و حتی به نسل‌های دیگر منتقل شوند.

سازمان ایرانی-کانادایی I2CRC که یک مرکز ارائه خدمات میان فرهنگی است از هفت سال پیش با نمایش یک فیلم ایرانی با موضوع سلامت روان و برگزاری یک جلسه بحث و گفتگو در باره داستان فیلم در جشنواره «ملاقات با دیوانگی» شرکت می‌کند.
روز ۵ نوامبر ۲۰۲۳، فیلم ایرانی «زن، مرد، بچه» ساخته درناز حاجیها برای دهها تن از علاقمندان به مشکلات بهداشت و سلامت روان به نمایش در آمد.

امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه، روز جمعه ۲۰ آبان، پس از دیدار با مسیح علینژاد و سه تن دیگر از کنشگران حقوق بشر زن ایرانی در کاخ الیزه، در یک سخنرانی در نشست صلح پاریس، خیزش سراسری مردم ایران را «انقلاب» خواند.