یکی از کهنسال‌ترین مهاجران ایرانی-کانادایی در ۱۱۳ سالگی درگذشت

Aug 17, 2019

محمد تاج‌دولتی

انسان‌هایی که در جهان زندگی پس از صد سالگی را تجربه می‌کنند، کم شمارند. در این میان مردانی که از مرز صد سالگی عبور می‌کنند کم شمارترند. تعداد ایرانیانی که یک قرن زندگی را پشت‌سر می‌گذارند از میانگین کهنسالان صد سال به بالا در جهان کم‌تر است. و طبعا در میان ایرانیان مهاجر، کهنسالان بالای صد سال نادرند.

یکی از کهنسال‌ترین مردان ایرانی( اگر نه کهنسال‌ترین) دو روز پیش در شهر تورنتو در سن ۱۱۳ سالگی آخرین برگ دفتر زندگی‌اش را نوشت و رفت.

محمد محی‌الدین، متولد سال ۱۲۸۶ شمسی برابر با ۱۹۰۶ میلادی بود. یعنی در سالی که انقلاب مشروطه در ایران پا می‌گرفت در شهر تفرش به دنیا آمده بود.

در سال ۱۳۱۴ شمسی از دانشکده افسری دوران رضا شاه با درجه ستوان دومی فارغ‌التحصیل شده بود و تا درجه امیری در ارتش خدمت کرده بود.

محمد محی‌الدین را در بحبوحه‌ی صد و شش- هفت سالگی چند بار دیده بودم و دو سه بار ساعاتی با هم گپ زده بودیم. در سال‌هایی که در بنیاد پریا بودم، روزهای جمعه هرهفته روز شهروندان ارشد بود. ۵۰-۶۰ نفری از زنان و مردان سالمند جامعه ایرانی- کانادایی بزرگشهر تورنتو از صبح می‌آمدند و دورهمی داشتند با بازی و سرگرمی و  دیدار و نقل خاطرات، تا ساعات عصر که برخی‌هاشان به سختی دل می‌کندند که بروند.

در یکی از همین جمعه‌های شلوغ و پر رفت و آمد، میان تلفن‌ها و کارهای گوناگون در دفتر بنیاد مشغول بودم که آقای محی‌الدین( که با اعضای خانواده‌شان آشنا بودم و خود ایشان را هم چند بار دیده بودم)، با پرونده‌ای زیر بغل وارد شد و گفت فلانی شما هستی؟ گفتم بله. گفت آقای تبریزی(بنیانگذار و مدیرعامل بنیاد) گفته بیایم پیش شما.

نشست و بلافاصله پوشه زیر بغل‌اش را گشود و ده‌ها صفحه کاغذ دست‌نویس را بیرون آورد و گفت می‌خواهم کتابم را چاپ کنم. گفتم ما که اینجا کتاب چاپ نمی‌کنیم. محکم گفت:«می‌دانم. آقای تبریزی گفته شما که اهل قلم و نوشتن هستی این نوشته‌ها را ببینی و نظرت را بگویی که چطور باید برای چاپ آماده شود».

گفتم امروز که با این شلوغی فرصت نیست صحبت کنیم. شما در میان دوستان هم سن و سال باشید تا وقتی خلوت‌تر شد با هم صحبت کنیم. برخاست و گفت وسط هفته بیایم خوب است؟ گفتم بله. برخاست و نوشته‌ها را لای پوشه گذاشت و از دفتر خارج شد.

GreenFlow

چند روز بعد آمد. نشستیم به صحبت. شیرین سخن بود و شروع کرد خودش را معرفی کردن و توضیح داد که این نوشته‌ها خاطرات بیش از ۸۰ سال زندگی اوست و می‌خواهد برای نسل جوان بازگو کند. چند صفحه از دست‌نویس‌هایش را داد که بخوانم و مفصل در باره‌شان توضیح می‌داد.

می‌دانستم که یکی از ویژگی‌های کهنسالی فراموش کردن خاطرات نزدیک و به خاطر داشتن دقیق خاطرات دور و گذشته است. اما باور نمی‌کردم که کسی در سن صد و شش هفت سالگی تا حد شگفت‌انگیزی خاطرات ۷۰ یا ۸۰ سال پیش را بیاد داشته باشد و انگار که فیلمی در پشت پرده چشمانش نمایش داده می‌شود، جزئی‌ترین نکته‌های یک رویداد یا ترسیم چهره و اخلاق و کردار فردی را به دقت بازگو کند.

دیدار‌هایمان یکی دو جلسه دیگر هم ادامه داشت و با هر پرسش کنجکاوانه من انباری از خاطره‌های دور زندگی حرفه‌ای و نظامی و وضعیت اجتماعی دوران رضا شاه را تعریف می‌کرد. از ایران که صحبت می‌کرد قطره اشگی از چشمانش سرازیر می‌شد. در این فکر بودم که با فرزند مرحومش و دیگر اعضای خانواده صحبت کنم تا اگر موافق باشند و باشد، حرف‌ها و خاطرات شفاهی‌اش را ضبط و ثبت کنم.

مدتی گذشت و دیگر خبری از آقای محی‌الدین نشد. سراغش را گرفتم و گفتند کهولت سن یاری‌اش نمی‌کند. اما سرحال بود و قبراق. می‌گفت هرگز بیمار نشده و دارو مصرف نکرده است. حس شنوایی‌اش ضعیف بود اما سمعک و عینک نداشت. رفتارهای نظم نظامی را در صحبت کردن و راه رفتن و برخوردها سعی می‌کرد حفظ کند.

گذشت تا مراسم جشن نوروزی سال ۲۰۱۸ که از طرف نخست وزیر سابق انتاریو و دکتر رضا مریدی ترتیب یافته بود که دوباره آقای محی‌الدین را دیدم. سلامی دادم و خودم را معرفی کردم که طبعا به خاطر نیاورد.

برادرم جمشید که عکاس است و با من بود را به آقای محی‌الدین معرفی کردم و خواستم اجازه دهد چند عکس از او بگیرد. دوربین را که دید گفت «بله حتما. این‌طور بنشینم خوب است؟» گفتم بله فقط اگر ممکن باشد کلاه شاپوی خودتان را هم بگذارید سرتان. لبه کلاهش را درست کرد و برسر گذاشت با ژستی آماده و گفت:«ولی پاپیون ندارم». گفتم مهم نیست همین‌طور خیلی خوب است. 

تصویرهایی که در اسلاید شو این مطلب هست، حاصل آخرین دیدار ما با آقای محمد محی‌الدین بود.

ایرانی مهاجری، که به احتمال بسیار کهنسال‌ترین مهاجر ایرانی بود که با دنیایی خاطره و سرشار از حس میهن دوستی، در سیزدهمین سال سده دوم زندگی‌اش، در آرامش و میان عزیزانش درگذشت. یادش گرامی.

شاهزاده، حامد اسماعیلیون و دیگران باید دوباره به هم نزدیک شوند

شاهزاده، حامد اسماعیلیون و دیگران باید دوباره به هم نزدیک شوند

در این گفتگو عطا هودشتیان در باره شاهزاده رضا پهلوی، حامد اسماعیلیون، جریان‌های سیاسی افراطی راست و چپ، ضرورت همبستگی سیاسی و تجربه‌هایی که از حرکت‌های اعتراضی ایرانیان خارج از کشور در چند ماهی که از آغاز انقلاب «زن، زندگی، آزادی» تاکنون می‌توان گرفت، می‌گوید.

معرفی کتاب و بررسی نشر به زبان فارسی با فرشته مولوی

معرفی کتاب و بررسی نشر به زبان فارسی با فرشته مولوی

در هفتمین نمایشگاه کتاب بدون سانسور تورنتو، فرشته مولوی، نویسنده و مترجم ایرانی-کانادایی کتاب‌هایی که در ماه‌های گذشته و پس از خیزش انقلابی مهسا منتشر کرده را معرفی کرد و به نکات مهم و شنیدنی در باره موانع و مشکلات انتشار کتاب به زبان فارسی در مهاجرت اشاره کرد.

نرگس اسکندری شهردار فرانکفورت: به زنان مبارز ایران افتخار می‌کنم

گفتگوی پرژن میرور با نرگس اسکندری-گرونبرگ، نخستین شهروند آلمانی ایرانی ‌تبار که در یک شهر بزرگ در آلمان، به عنوان شهردار انتخاب شده است.

حامد اسماعیلیون: نه می‌بخشیم و نه فراموش می‌کنیم

مراسم یادبود امیر جواد اسد زاده، جوان ۳۶ ساله ایرانی که به دلیل شرکت در تظاهرات اعتراضی خیزش انقلابی زن، زندگی، آزادی در شهر مشهد، زیر سرکوب شدید نیروهای بسیجی قرار گرفت و جان باخت، روز ۴ فوریه ۲۰۲۳، از طرف خواهر او در شهر تورنتو برگزار شد.

جنگ روسیه علیه اوکراین، گفتگو با علی احساسی

بیش از سه ماه از آغاز جنگ روسیه علیه کشور اوکراین می‌گذرد و هیچ نشانه جدی مبنی بر توقف و یا پایان این جنگ مشاهده نمی‌شود.

کانادا بار دیگر هشدار داد از هرگونه سفر به ایران خودداری شود

دولت کانادا در آخرین به روز رسانی وضعیت ایمنی سفر به کشورهای مختلف، به شهروندان کانادایی هشدار داد از هرگونه سفر به ایران خودداری کنند.

مرکز سیاستگذاری‌های علمی کانادا، کانون ارتباطات علمی و سیاسی

چهاردهمین کنفرانس سالانه مرکز سیاستگذاری‌های علمی کانادا روزهای ۱۶ تا ۱۸ نوامبر ۲۰۲۲ در شهر اتاوا، پایتخت کانادا برگزار شد.

هشدار دولت کانادا: اکیداً به ایران سفر نکنید

دولت کانادا با انتشار اطلاعیه‌ای به شهروندان و افراد مقیم این کشور هشدار داد اکیدأ از هرگونه سفر به ایران خودداری کنند.

رسانه‌های کانادایی و موج اعتراضات مردم ایران

جاستین ترودو نخست وزیر کانادا در توییتر حمایت خود از اعتراضات مردم ایران علیه رژیم جمهوری اسلامی را اعلام کرد.

جایزه یافتن الناز حاج تعمیری دو برابر شد

یک سال پس از ربودن و ناپدید شدن الناز حاج تعمیری، ۳۷ ساله، توسط سه مرد با لباس مبدل پلیس در شمال تورنتو، جایزه پیدا کردن او از ۵۰ هزار دلار به ۱۰۰ هزار دلار افزایش یافت.

عطا هودشتیان: راست افراطی نه به رأی مردم اعتقاد دارد، نه به دموکراسی

عطا هودشتیان: راست افراطی نه به رأی مردم اعتقاد دارد، نه به دموکراسی

به نظر عطا هودشتیان «یکی از عوامل نگران کننده و تخریب کننده که امروز در جنبش وسیع مشروطه خواهی وجود دارد، رشد جناح تندرویی‌ست که انحصار طلب و حذف‌گراست. اینها کسانی هستند که معتقد به رأی مردم و دموکراسی نیستند».

این طرف دیوار آن طرف دیوار

این طرف دیوار آن طرف دیوار

فرم و محتوای کتاب «این طرف دیوار آن طرف دیوار» برای کودکان است. صفحات و متن اندک با جمله‌هایی کوتاه و روشن با تصویرهایی ویژه کودکان. اما خواندن این کتاب کوچک برای بزرگسالان هم می‌تواند جذاب و فکر برانگیز باشد.

پاسپورت جدید کانادایی رونمایی شد

پاسپورت جدید کانادایی رونمایی شد

طرح جدید پاسپورت کانادایی، که از پاییز سال جاری در اختیار شهروندان قرار خواهد گرفت، روز چهارشنبه ۱۰ مه از طرف وزیر مهاجرت و شهروندی کانادا رونمایی شد.

به خبرنامه پرژن میرور بپیوندید

Join our mailing list to receive the latest news and updates

You have Successfully Subscribed!

Share This

Share This

Share this post with your friends!