– چرا گروهی از ایرانیان منتظرند یک کشور خارجی و با حمله نظامی آنها را از چنگ رژیم جمهوری اسلامی رها کند؟
– آیا ممکن است ایران هم پس از حمله نظامی خارجی به سرنوشتی شبیه افغانستان، عراق، سوریه و لیبی دچار شود؟
– آیا بدون حمله نیروهای زمینی خارجی به خاک ایران، جمهوری اسلامی سرنگون خواهد شد؟
– در صورت سرنگونی آیا سازمان و رهبری جایگزین برای رژیم جمهوری اسلامی وجود دارد؟
چرا در دوره‌‌های مختلف هزاران تن از ایرانیان ساکن کانادا با حسن نیت و اعتماد و امید به عضویت کنگره ایرانیان کانادا در آمده‌اند و پس از مدتی با ناامیدی و سرخوردگی اعتماد خود را به فعالیت‌های این نهاد از دست داده و عضویت خود را لغو کرده و یا تمدید نکرده‌اند؟
اميد داشتن به اين كه بد را انتخاب كنيم چون بهتر از بدتر است، يك نوع فقدان شهامت براى روبرو شدن با واقعيت است و روبرو شدن با واقعيت نياز به قبول مسئوليت دارد.
دکتر عطا هودشتیان، استاد دانشگاه و تحلیلگر سیاسی، در مراسم جشن زادروز زنده یادان #شهریار_محمدی و #امیر_جواد_اسعد_زاده ، دوتن از قربانیان سرکوب‌های خونین خیزش #زن_زندگی_آزادی ، سخنانی در باره همبستگی ملی و تمامیت ارضی ایراد کرد.
چرا شورای همبستگی شکست خورد؟ آیا تشکیل یک شورای اتحاد نیروهای اپوزیسیون در آینده امکان پذیر است؟ موانع شکل‌گیری اتحاد نیروهای سیاسی مخالف جمهوری اسلامی کدام است؟ آیا سکوت در باره دلایل شکست شورای همبستگی مانع تجربه آموختن و اتحاد نیروهای اپوزیسیون نیست؟
در سمینار «مهسا امینی: جرقه یک انقلاب» که روز ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۳، در دانشگاه تورنتو و با حضور ده‌ها تن از دانشجویان ایرانی و غیر ایرانی و گروهی از علاقمندان به رویدادهای جنبش مهسا، برگزار شد، حامد اسماعیلیون، برای نخستین بار در جلسه پرسش و پاسخ شرکت کرد.
به گفته عطا هودشتیان، جنبش مهسا نشان داده است که برای آینده ایران نوع جدیدی از رهبری لازم است. باید از خود پرسید به‌رغم همه تلاش‌ها «چرا جنبش مهسا افول کرده و مردم در ۲۵ شهریور گذشته به خیابان‌ها نیامدند؟»
مهرداد دروش پور: «تلاش راست افراطی به خانه نشینی، تولید ترس و وحشت، پراکندگی و چند دستگی منجر خواهد شد و این براستی زهری برای دموکراسی و جنبش زن، زندگی، آزادی است».
داستان نانوشته مهاجرت ایرانیان، نقش زنان است. نقشی که زنان در مهاجرت بازی کرده‌اند به اندازه نقشی که (زنان) در (جنبش) زن، زندگی، آزادی ایفا کرده‌اند مهم است و در واقع دو روی یک سکه‌اند.
در آستانه سالروز خیزش انقلابی #زن_زندگی_آزادی و کشته شدن مهسا امینی، انجمن پزشکان ایرانی کانادا، که یک نهاد مدافع حقوق بشر و غیر سیاسی است، اقدام به نصب چند بیلبورد دیجیتالی در میدان دانداس در مرکز شهر تورنتو کرده است.
در آستانه سفر حقوقدان و فعال حقوق بشر برجسته ایرانی به کانادا، خانم عبادی در یک گفتگوی اختصاصی به پرسش‌های محمد تاج‌دولتی، سردبیر نشریه اینترنتی پرژن میرور پاسخ داد.
در آستانه سالروز قتل مهسا ژینا امینی، کانون ورزشی ایرانیان کانادا یک تورنمنت فوتبال با عنوان «جام همبستگی» با شرکت تیم‌هایی در رده‌های سنی متفاوت، شمال شهر تورنتو برگزار کرد.
اپوزيسيون چيست؟ اپوزيسيون كيست؟ اپوزيسيون چه مي‌كند و چه بايد بكند؟ آيا اپوزيسيون مسئول ايجاد تفاهم و همراهی با ديگر بخش‌های سياسی هست يا نه؟
آینده سیاسی، اجتماعی و اقلیمی ایران تا چه حد متأثر از انفجار احتمالی خشم‌های فروخفته خواهد بود؟ آیا می‌توان خشم به حق بخش بزرگی از مردم و رفتارهای خشونت‌آمیز ناشی از آن را مهار کرد و در مسیری سازنده برای دستیابی به مطالبات آزادیخواهانه بکار گرفت؟
انقلابيون سال ۵۷ نه تنها درسی از انقلاب مشروطیت نگرفته بودند بلکه در مسیر خلاف خواست‌های انقلابيون دوران مشروطه حركت کردند.
اگر با آغاز جنب اعتراضی مهسا، ایرانیان در مسیر انقلابی دیگر قرار گرفته‌اند، چه درسهایی می‌توانند و باید از دو انقلاب گذشته بیاموزند؟
در حاشیه مراسم رونمایی کتاب و سخنرانی با عنوان «در جستجوی رضا شاه» در تورنتو، دکتر عباس میلانی در یک گفتگوی اختصاصی با محمد تاج‌دولتی، سردبیر رسانه آنلاین پرژن میرور، به پرسش‌هایی در باره امیدها و نگرانی‌ها در باره شرایط امروز و فردای ایران پاسخ داد.
به نظر عطا هودشتیان «یکی از عوامل نگران کننده و تخریب کننده که امروز در جنبش وسیع مشروطه خواهی وجود دارد، رشد جناح تندرویی‌ست که انحصار طلب و حذف‌گراست. اینها کسانی هستند که معتقد به رأی مردم و دموکراسی نیستند».
مهران براتی: ما معذرت خواهی بزرگی به ملت ایران و نسل جوان بدهکاریم.
نازنین انصاری، سردبیر رسانه «کیهان لندن»، در حاشیه کنفرانس «رهبری زنان در جنبش زن، زندگی، آزادی» در گفتگویی اختصاصی با پرژن میرور از روزنامه کیهان لندن و نگاهش به خیزش انقلابی «زن، زندگی، آزادی» می‌گوید.
امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه، روز جمعه ۲۰ آبان، پس از دیدار با مسیح علینژاد و سه تن دیگر از کنشگران حقوق بشر زن ایرانی در کاخ الیزه، در یک سخنرانی در نشست صلح پاریس، خیزش سراسری مردم ایران را «انقلاب» خواند.
