ما عاشقان دسيسه، خشم و ويرانى
فریده جلاییفر – روانشناس و منتقد اجتماعی
هانا آرنت: در جايى كه همه مقصر هستند، هيچ كس مقصر نيست.
هميشه در طول تاريخ، قدرتمندان، چه حكومتى، چه رياستى و چه در روابط فردى، دروغها و گزافهگويىهايى را كه منافعشان را حفظ و افزوده مىكرده، با بزكهاى عامه پسند، در شكلهايى فريبنده، به جامعه مىخوراندند. در سالهاى اخير، رسانهها، چه مجازى و چه غيرمجازى، اين كار را آسانتر و موِثرتر انجام مىدهند.
قدرتمندان، صاحبان سهامها يا مزدوران رسانهها، هر روز تواناتر از روز قبل، در فريب “ما” مجهزتر و بظاهر دلسوز مردم و جامعه، كنترل كامل ما را در دست دارند.
لازم نيست تمام تاريخ ايران را خوانده باشيم، فهميده باشيم و بدانيم. فهم و شناخت تاريخ چند دههى اخير ايران، كه مسئوليت هر فرد ايرانى است، براى واكاوى دردهايمان كافى است!
ما هنوز نمىدانيم ويا نمىخواهيم بپذيريم كه انقلاب ٥٧ را “ما” كرديم، اكثريت “ما”. ما ندانسته بنيادها را ويران كرديم و بناى جديدى نساختيم، و هنوز هم انديشهى ساختن و ساخت بناى استوارى را نداريم!
براى رسيدن به يك هدف سياسى “هميشه و هميشه” حقايق تاريخى را نديده، يا ديده و بنا به منافع لحظهاى و گاه توهمى منكر شدهايم، وگاه شايد نفهميدهايم!
گلوگاه خود را در بيان دموكراسى مىدريم، اما در ماههاى آغازين انقلاب، صدها اعدام بدون دادگاه، ما را متحير نكرد، و حتا گروهى را شاد كرد!
همگى دست در دست هم، چنان ويران كرديم كه هيچ بيگانهاى نمىتوانست، ويرانهاى اين چنين بسازد!
تب ويران كردن داريم، و با عشق ساختن بيگانهايم! آزادي را فرياد مىزنيم، اما آن را نمىشناسيم!
و شگفت انگيز اين كه هنوز هم، پس از ٤٢ سال، ساختن را نمىانديشيم! تفاوتى نمىكند، ساخت يك رابطهى سالم و آزاد بين دو نفر، يا ساخت رابطهاى دور از توهم و زورگويى در بين يك گروه… يا ساخت ميهنى ويران !!!
اخبار دردناك داخلى و برون مرزى، موجى از درد و نا اميدى به همراه دارد، دردى كه گويا درماني ندارد: داستان كنگره ايرانيان کانادا، داستان پر درد دانشنامه ايرانيكا (مصاحبهى دكتر عباس امانت) و صدها و صدها درد ديگر .
شگفت انگيز اينكه، اين همه درد و ناكامى، ما را به انديشيدن نمىكشاند! اين سالهاى پر رنج، و آنچه شد و آنچه در حال شدن است، بايد “چرايىهاى” بيشمارى را مطرح كند .
مىگويند: در زمانهاى سخت و شكستهاى بزرگ، انديشههاى بزرگ شكل مىگيرند.
مىگويند: در زمانهاى تحقير، اهانت و سر درگمى است كه نياز به پرسش پيش مىآيد .
ما حتا به “خود سانسورى” خود، آگاه نيستيم! بالاترين آزاديها، آزادی انتخابهاى فردى است و ما بزرگترين “سانسورچى” خود هستيم، خود سانسورى در روابط فردى و اجتماعى!
خود سانسورى از ترس مىآيد و به خود كمبينى و خشم منتهى مىشود .
لازم نيست آزادي را در مقياسهاى بزرگ فرياد زد، آزادي را از خودمان، محيط كوچك خانهمان، روابط خانوادگى، دوستان، آغاز كرده و براى خوشآيند “ديگري” خود را سانسور نكنيم.
مهم نيست به چه باور داريم، مهم اين است كه، باور خود را بيان كنيم، با بيان باورهايمان، ميفهميم آيا باور ما درست است يا نه. با گفتگو با مخالفان خود، مىآموزيم كه باورهاى خود را بينديشيم و درستى آنها را ميزان كنيم.
بياموزيم كه پايين كشيدن ديگران، مارا به بالا نمىبرد. بياموزيم كه پذيرفتن اشتباهات و پوزش خواهى ما را به بالا مىكشد .
درگيرىهاى مداوم، پايين كشيدن ديگران و عدم پوزش خواهى و… هزار و يك درد ديگر، تداوم اين حكومت چهل و دو ساله را، توضيح مىدهد!
اگر همراهى و هم گامى و سردرگمى “ما” نبود، اين حكومت توان تداومى اين چنين را نداشت !!!
حتا زيست در كشورهاى دموكرات هم درد “ما” را درمان نكرده! بايد پرسيد “چرا” زيست در دنيای آزاد، ما را از درگيرىهاى ذهنى شخصى و اجتماعىمان نجات نداده؟ شايد پاسخ را بايد در” ناخوداگاه جمعيمان” جستجو كنيم Collective unconsciousness
دموكراسى، در پيوستگى و هم صدايى است، با تمام تفاوتها .
دموكراسى، در همگامى كسانى است كه روزى از هم جدا بودهاند.
دموكراسى واقعى، در اعتبار بخشيدن و بالا كشيدن ديگران است. نه در تحقير و بزير افكندن آنها .
بهتر است شهامت داشته باشيم و دردهاى خودرا با صدايى رسا بگوييم، تاجايى كه خود را بشنويم آنگاه، “خود درمانى” انجام خواهد شد و اميد به فردايى بهتر امكان پذير.
فروغ فرخزاد: از آيينه بپرس نام نجات دهندهات را.
رسانههای قومی را برای مقابله با تردید در واکسیناسیون درگیر کنید
در روزهای اخیر، پزشکان سراسر کانادا کارزارهایی به نام “ شایستگی فرهنگی “ را برای مقابله با هراس از واکسن به راه انداختهاند. اما بیشتر از این نیاز داریم.
واكاوى باورهايمان
ايران آشفته، اعدامهاى پياپى، نابودى فرهنگ، اخلاق، سياست، انسانيت، آشفتگيهاى جهان غرب، رواج ادبيات توهين و بى احترامى، درهم ريختگى جامعه ايرانى تورنتو، همه وهمه نشان از يك دوران عجيب وغيرقابل پيشبينى دارند.
مفهوم واژهى “سكوت” در صفحات مجازى
بياد داريد سالهای پیش را؟ سالهايى كه نشان از دستهبندىهاى اجتماعى، حداقل به شكل امروز نبود و روزگار “قضاوت نكن” (don’t judge) ، روزگار پر رونقى بود؟!
يك آرمان و تخيل جديد لازم است
مدتى است گروه انگشت شمارى از اپوزيسيون، روشنفكران و نويسندگان زمان شاه، مرورى بر گذشته را آغاز كردهاند. دراين باز گويىها، شمارى از اشتباهات يادآورى مىشود تا شايد از تكرار آنها ممانعت شود.
يا سكوت يا فرياد
فریده جلاییفر- روانشناس و منتقد اجتماعی پابلو نرودا : «ما ميان سكوت و فرياد بسر مىبريم». اين گفتهى پابلو نرودا، شاعر شيليايى در بارهى مردم آمريكاى لاتين است، اما در مورد ما ايرانيان هم صادق است. دراين چند ماه انزواى اجبارى، تظاهرات عليه نژاد پرستى و در هم ريزى...
پرسشهايى ساده
فریده جلاییفر – روانشناس و منتقد اجتماعی داستايوفسكى : «نقش انسان تنها در زنده بودن نيست، بلكه در اين است كه براى چه زنده است». پس از سقوط اقتصادى ٢٠٠٨ و با به نيستى كشاندن گروه عظيمى از سالمندان و باز نشستگان، پرسشهايى از مفهوم آزادى، برابرى و عدالت بار ديگر مطرح...
هتلهای مورد تایید دولت برای قرنطینه مسافران کانادا
هتلهای مورد تایید دولت کانادا برای قرنطینه مسافران ورودی به این کشور از طریق مرزهای هوایی مشخص شدند.
درآمد خانه شما از شما بیشتر است
درآمد خانه شما از شما بیشتر است. این جملهای است که اقتصاددان ارشد بانک مونترال، سال گوتیر در یادداشت خود در روز چهارشنبه گذشته نوشته است.
فنتانیل نوع جدید در منطقه یورک
فنتانیل، مخدری که چندین برابر از مرفین قویتر است در منطقه یورک در دسترس مصرف کنندگان قرار دارد.
مرز کانادا و آمریکا تا ۲۱ مارس بسته خواهد بود
مرز کانادا و آمریکا تا روز ۲۱ مارس ۲۰۲۱ دست کم برای سفرهای غیر ضروری بسته خواهد بود.
عدم اعتماد به دانشمندان مانع گسترش واکسیناسیون شده است
عدم اعتماد به دانشمندان، روزنامه نگاران و مدیران اجرایی کمپانیهای بزرگ میتواند انجام واکسیناسیون کووید-۱۹ به صورت گسترده را تحت تاثیر خود قرار دهد.
دادخواست گروهی در کانادا برای محکومیت ایران
دادخواست گروهی ارایه شده در دادگاه عالی انتاریو برای محکومیت دولت ایران، سپاه پاسداران و خطوط هوایی بینالمللی اوکراین توسط تعدادی از خانوادههای قربانیان سقوط پرواز پی اس ۷۵۲ هواپیمایی اوکراین در روز ۸ ژانویه ۲۰۲۰ در انتظار تایید دادگاه است.