واكاوى باورهايمان
فریده جلاییفر-روانشناس و منتقد اجتماعی
ايران آشفته، اعدامهاى پياپى، نابودى فرهنگ، اخلاق، سياست، انسانيت، آشفتگيهاى جهان غرب، رواج ادبيات توهين و بى احترامى، درهم ريختگى جامعه ايرانى تورنتو، همه وهمه نشان از يك دوران عجيب وغيرقابل پيشبينى دارند.
به گفته برخى، دورهى گذار است! اما اين دورهى گذار تا به كجا و تا به كى ادامه دارد؟ و آيا ميتوان تلفات و خسارات آن را جبران كرد؟ و مهمتر اينكه وظيفه ما كه در اين زمان زيست ميكنيم چيست؟
شايد، در اين دوران عجيب، بهترين زمان براى واكاوى باورهايمان باشد! باورهايى كه زير و رو نكردنشان سبب اصلى اين نابسامانى هاست .
هرازگاهى بايد باورهايمان را زير و رو كنيم تا از منجمد شدن آنها جلوگيرى كرده و خود را با زمان و باورهاى سازگار با آن همراه كنيم.
باورها اگر واكاوى نشوند، شكل ايدئولوژى و مذهب بخود ميگيرند، و از همه مسمومتر، بخشي جدا نشدني از هويت ما ميشوند، و با گذشت زمان جا بجايى و تغيير آنها اگر غير ممكن نباشد، بسيار دشواراست.
باورها آرام آرام بخشى از ما شده تا جايى كه تمامى «ما» را تشكيل داده و واكاوى و تحول آنها، گاه از هم گسيختگى شخصيتى را به همراه دارد .
امروز، واكاوى و جا بجايى و به روز كردن باورها، براى ما ايرانيان الزامى است و حياتى. كارى دشوار اما شدني و اخلاقى.
توفان خانمان برانداز انقلاب ٥٧، برگشت به هزاران سال قبل، مهاجرت، سردرگمى، زلزلههاى هويتى، از ما افرادى ساخته و پرداخته كه گاه براى خودمان هم (خويشتن مان) نا آشنا و بيگانهايم!
آدمهايى بدبين، خشمگين، خسته و فرسوده، از خانه رانده شده، به خانهى جديد خو نگرفته و نا اميد. همهى اين وجوه، ترس از واكاوى باورها را مشكلتر ميكند! و آرام آرام، آنچنان با خود بيگانه ميشويم كه حتا آگاهى به اين بررسى را هم از ذهنمان پاك ميكنيم !و باورهاى مفلوك و نا كارآمد در ذهنمان رسوب كرده و از ما موجوداتى عبوس، كم تحمل و دگم ميسازند!
هر كلام و هر نوشتارى كه بر خلاف باورهاى رسوب شدهمان باشد، آنچنان ما را ميآزارد كه به خشمى لجام گسيخته تبديل ميشود. انكار ميكنيم و نمىدانيم و نمىخواهيم بدانيم كه، عدم توافق و مخالفت راهى است به سوى تكامل و بهتر شدن!
در زمانى زيست ميكنيم كه راستگويى كمياب شده و دروغگويى اعتيادي است بى درمان!
ايا ايران و سياستمداران ايرانى، توان راه حلى شايسته براى دردهاي ايران و ايرانى ندارند؟
آيا سياست ايرانى به بن بست رسيده؟ آيا انقلاب زشت ٥٧، توان آرمان گرايى را از ما گرفته است؟
آيا طبقهى تازه متوسط برآمده از آشفتگىهاى انقلاب، به بالاجهش كرده واز درد مردم غافل است و تغيير و تحولي كه هميشه بر دوش او بود (انقلاب را هميشه طبقه متوسط بر عهده دارد) را بر زمين گذاشته و با جهش طبقاتى خود خوشدل است؟
آيا واكاوى باورهايمان، در ساخت يك اتوپياى ديگر به ما كمك نخواهد كرد؟
نا اميدى امروز ما، يك خصوصيت اخلاقى ايرانى نيست، بلكه محصول تجربههاى تلخ و دردناك فردى و اجتماعى ماست .
شايد با واكاوى باورهايمان بتوانيم بار ديگر به خود باور كنيم. اما در اين راه، ابتدائيترين گام، اعتراف به اشتباهات و گوش سپردن به مخالفان باورهايمان است .
نبايد از مواجهه با خود و بعد با ديگران بترسيم. نبايد از قبول اشتباهاتمان دچار تزلزل و ضعف شويم. پوزش خواهى نه تنها ما را ضعيف نميكند، بلكه موجب استحكام ما هم ميشود.
پابلو نرودا :
« خدا از خداوندى خود كنارهگيرى كرده و آز آن پس ديگر خدا، خود انسان است.»
و اين انسان خدا شده، توان خدايى دارد، تنها بايد باورش كرد.
چرا هیئت مدیره کنگره ایرانیان کانادا مشروعیت ندارد؟
هیئت مدیره کنونی کنگره ایرانیان کانادا در سالهای اخیر در مورد تعداد اعضای این نهاد سکوت کرده است در حالیکه در آخرین انتخابات و مجمع عمومی کنگره کمتر از ۲۰۰ تن شرکت کرده بودند و گفته میشود تعداد اعضای رسمی نیز بیش از این تعداد نیست.
چرا کنگره ایرانیان کانادا نماینده «من» نیست؟
چرا در دورههای مختلف هزاران تن از ایرانیان ساکن کانادا با حسن نیت و اعتماد و امید به عضویت کنگره ایرانیان کانادا در آمدهاند و پس از مدتی با ناامیدی و سرخوردگی اعتماد خود را به فعالیتهای این نهاد از دست داده و عضویت خود را لغو کرده و یا تمدید نکردهاند؟
تکرار روایت بد و بدتر
اميد داشتن به اين كه بد را انتخاب كنيم چون بهتر از بدتر است، يك نوع فقدان شهامت براى روبرو شدن با واقعيت است و روبرو شدن با واقعيت نياز به قبول مسئوليت دارد.
سازوكار پروپاگاندا
در جهان ِ به اصطلاح آزاد غرب، آيا به واقع آزادى بيان و تفكر وجود دارد؟ از سانسورهاى پوشيده در لفاف اخلاق، نژاد پرستى، فوبياى مذهبى و… چگونه بايد عبور كرد؟ حتا قلم به دستان هم گرفتار سانسورهاى تاخوداگاه هستند. زيستن به شيوه “خويشتن” بسيار دشوار شده.
پیآمدهای تروریستی اعلام کردن سپاه پاسداران از سوی کانادا چه خواهد بود؟
اعلام رسمی قرار دادن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، در لیست سازمانهای تروریستی از سوی دولت کانادا، در روز چهارشنبه ۱۹ ژوئن، با استقبال بسیاری از فعالان و نهادهای سیاسی و حقوق بشری مخالف جمهوری اسلامی در کانادا و خارج از کانادا روبرو شده است.
انتخاب امیر گنجوی بعنوان عضو هیئت داوران جوایز گلدن گلوب
امیر گنجوی، نویسنده سینمایی، فیلمساز و مدیر جشنواره فیلم کوروش در کانادا، بعنوان تنها ایرانی-کانادایی عضو هیئت داوران جایزه سینمایی و تلویزیونی گلدن گلوب انتخاب شده است.
گرامیداشت هشتاد سالگی روز بزرگ عملیات نرماندی در جنگ جهانی دوم
بامداد پنجشنبه مراسم هشتادمین سال ۶ ژوئن ، روز بزرگی که نیروهای متفقین عملیات بزرگ آزاد سازی اروپا از اشغال نازیها در جنگ جهانی دوم با حضور جاستین ترودو، نخست وزیر کانادا، شاهزاده ویلیام، ولیعهد بریتانیا و گابریل آتال، نخست وزیر فرانسه در ساحل دریای مانش در نرماندی فرانسه برگزار شد.
زاد روز رییرا اسماعیلیون
رییرا اسماعیلیون، تنها فرزند #حامد_اسماعیلیون ، اگر قربانی جنایت سرنگونی پرواز پیاس ۷۵۲ نشده بود، حالا ۱۴ ساله میشد.
هشتمین نمایشگاه کتاب بدون سانسور در تورنتو
از هشت سال پیش همزمان با نمایشگاه سالانه کتاب در تهران، به کوشش گروهی از ناشران ایرانی مهاجر و پناهنده، «نمایشگاه کتاب بدون سانسور» در برخی از شهرهای ایرانی نشین در اروپا و آمریکا و کانادا برگزار میشود.