![javadi](https://i0.wp.com/www.persianmirror.ca/wp-content/uploads/2024/01/javadi-1.jpg?fit=900%2C810&ssl=1)
ضرورت توجه بیشتر به شهروندان ایرانی-کانادایی
محمد تاجدولتی
چند روز پیش یکی از شهروندان ارشد ایرانی-کانادایی، زنده یاد شاهرخ جوادی، بار سفر همیشگی بست و رفت. مانند بسیاری دیگر که به دلیل کهولت سن یا بیماری دفتر عمرشان دور از سرزمین مادری بسته می شود.
زنده یاد شاهرخ جوادی از معدود انسانهایی بود که در این سه دهه زندگی و کار در بطن جامعه ایرانی-کانادایی بزرگشهر تورنتو میشناختم و در مراسم یادبودش با جنبههای دیگری از شخصیت جذاب و زندگیاش بیشتر آشنا شدم. آشنایی من با زنده یاد شاهرخ جوادی برمیگردد به سالهای کار و فعالیتم در بنیاد پریا( سالهای ۲۰۰۶تا ۲۰۱۳). در آن سالها، نخست در محل سابق بنیاد پریا، محل کنونی مرکز خرید و مجتمع مسکونی «World on Yonge» و سپس در محل کنونی بنیاد پریا، هرهفته روزهای جمعه برنامه ویژه شهروندان ارشد برقرار بود. هرهفته بیش از صد تن از شهروندان ارشد از مناطق مختلف بزرگشهر تورنتو به بنیاد پریا میآمدند و تقريبا یک روز کامل را در آنجا سپری میکردند. از گپ و گفتهای دوستانه با چای و قهوه و شیرینی و سپس صرف ناهاری که یکی از رستوانهای شهر تهیه و آماده میکرد و با بهای بسیار کم در اختیار شهروندان ارشد قرار میگرفت. بازیها و سرگرمیهای معمول مانند تخته نرد و پینگ پنگ و ورق بازی هم برقرار بود و بعداز نهار موسیقی بود و رقص و آواز و هنرنمایی آنها که هنری برای عرضه به جمع داشتند.
در میان افرادی که هرهفته در برنامه شرکت میکردند گروهی ساکت و آرام مینشستند و با یکی دو تن از دوستان آشنا گپ میزدند و ساعاتی متفاوت از بقیه روزهای معمولی زندگی را سپری میکردند. گروهی دیگر شور و هيجان بیشتری از خود نشان میدادند و رفتاری گرمتر داشتند.
زنده یاد شاهرخ جوادی اما منش و رفتاری تقريبا یگانه داشت. از در که وارد میشد مستقیم به دفتر میآمد. با قامتی بلند همیشه شکیل و آراسته بود. کتشلوار و کراوات، انگار عازم مهمانی یا مجلسی رسمی است. خوشرو و همیشه خندان. پس از سلام و احوالپرسی معمول و ابراز لطف به من وارد سالن میشد و با بیشتر حاضران خوش و بش و حال واحوال میکرد. رفتاری که هرگز در او نمیدیدم خستگی و یا بی حوصلگی معمول برخی از همسالان خود بود. انگار کولهباری از انرژی و سرزندگی با خود داشت که باید با دیگران شریک میشد.
بعد از صرف نهار به محض شنیدن صدای موسیقی برمیخاست و و به زیبایی و متانت شروع به خواندن و رقصیدن میکرد و دیگران را به برخاستن و رقصیدن تشوق میکرد و چقدر در این کار موفق بود. و در پایان روز کمتر کسی بود که از حضور او شادمان و سرخوش نباشد.
جمعههایی که به دلایلی یا دیرتر میرسید یا نمیآمد چندین نفر به دفتر میآمدند و از من سراغ آقای جوادی را میگرفتند که کجاست و چرا غیبت دارد.
همه این توصيفات را شرح دادم که هم ادای احترام به مردی مهربان و شخصیتی خوش برخورد و شاد و انرژی بخش کرده باشم و هم به این نتیجه برسم که توجه به زندگی اجتماعی قشر شهروندان ارشد جامعه ایرانی-کانادایی چقدر ضروری و از اولویتهاست.
چند نهاد و سازمان غیرانتفاعی خدمات اجتماعی در جامعه ایرانی-کانادایی بزرگشهر تورنتو هستند که با سابقهای طولانی و کمتر طولانی برنامههایی برای استفاده شهروندان ارشد ارائه میکنند. بنیاد پریا، سازمان I2CRC ، انجمن مهر در منطقه میسیساگا شناخته شدهترین و فعالترین سازمانها هستند. تا چند سال پیش «کانون شهروندان ارشد انتاریو» هم بود که دیگر نیست. شاید چند نهاد دیگر هم باشند که من بی اطلاع هستم. اما به یقین امكانات و تواناییهای همه این نهادها به هیچوجه منطبق با ميزان نیاز شهروندان ارشد ایرانی-کانادایی به خدمات اجتماعی نیست.
نسل اول مهاجران ایرانی، آنها که در قید حیات هستند به سن کهولت رسیدهاند. مهاجران دو سه دهه اخیر که فردی یا با خانواده به کانادا مهاجرت کردهاند بتدریج والدین خود را به کانادا آوردهاند. به شهادت برخی از متخصصان و مشاوران خدمات اجتماعی، بخش قابل توجهی از شهروندان ارشد جامعه مهاجران ایرانی-کانادایی، به دلایل بسیار از تنهایی رنج میبرند و بناگزیر دچار افسردگی شده و یا میشوند. از جمله این دلایل تنهایی، دور افتادن از اقوام و آشنایان و دوستان در ایران، آشنا نبودن با محیط و فرهنگ و زبان جامعه کانادا و درگیرشدن با مسائل و مشکلات کار و زندگی پرشتاب فرزندان و عدم ارتباط لازم عاطفی و کلامی با نوههایی که با معیارها و رفتارهای عصر جدید رشد و نمو میکنند و البته احساس غربتی که بی پایان است.
بسیاری از شهروندان ارشد جامعه ایرانی-کانادایی به دلیل سوابق حرفهای و تخصصی که در گذشته داشتهاند و یا استعدادها و تواناییهای فردی که همچنان از آن برخوردارند میتوانند هم برای گریز از تنهایی، خمودگی و افسردگی خود و همسالانشان و هم برای برقراری پیوندهای عاطفی و فرهنگی با نوادگان خود بسیار مؤثر باشند.
شادبودن و نگاه مثبت به زندگی یکی از مهمترین شرطهای ضروری برای سلامت جسم و روان برای همه ردههای سنی، بویژه در دوران سالمندی است.
افرادی مانند زندهیاد شاهرخ جوادی، با کارنامه پربار سالهای طولانی فعالیت فرهنگی و آموزشی و اجتماعی و تجربههای ارزشمند در ایران، در میان مهاجران ایرانی کم نیستند.
انسانهایی که بهرغم همه دشواریها و پستی و بلندیهای زندگی با لبخند و شادی به زندگی نگاه میکنند و امواج چگونه مثبت زندگی کردن را به حلقههای پیرامون خود ارسال میکنند.
ایجاد امکانات و فرصتهای مورد نیاز برای زندگی شخصی و اجتماعی شهروندان ارشد ایرانی-کانادایی عامل مهمی برای رشد و سلامت جامعه مهاجران ایرانی در جامعه چند فرهنگی کاناداست.
زنده یاد شاهرخ جوادی دیگر نیست اما یاد و خاطرات شاد و چهره مهربان و پرخندهاش در یاد آنها که او را دیده بودند و میشناختند باقی میماند. یادش گرامی.
چرا هیئت مدیره کنگره ایرانیان کانادا مشروعیت ندارد؟
هیئت مدیره کنونی کنگره ایرانیان کانادا در سالهای اخیر در مورد تعداد اعضای این نهاد سکوت کرده است در حالیکه در آخرین انتخابات و مجمع عمومی کنگره کمتر از ۲۰۰ تن شرکت کرده بودند و گفته میشود تعداد اعضای رسمی نیز بیش از این تعداد نیست.
چرا کنگره ایرانیان کانادا نماینده «من» نیست؟
چرا در دورههای مختلف هزاران تن از ایرانیان ساکن کانادا با حسن نیت و اعتماد و امید به عضویت کنگره ایرانیان کانادا در آمدهاند و پس از مدتی با ناامیدی و سرخوردگی اعتماد خود را به فعالیتهای این نهاد از دست داده و عضویت خود را لغو کرده و یا تمدید نکردهاند؟
تکرار روایت بد و بدتر
اميد داشتن به اين كه بد را انتخاب كنيم چون بهتر از بدتر است، يك نوع فقدان شهامت براى روبرو شدن با واقعيت است و روبرو شدن با واقعيت نياز به قبول مسئوليت دارد.
کانادا ۱۵۷ ساله شد
با اینکه ۱۵۷ سال از آغاز تشکیل کشور کانادا میگذرد، اما از سال ۱۹۸۲ میلادی روز اول ژوئیه هرسال بعنوان «روز ملی» کانادا جشن گرفته میشود.
سازوكار پروپاگاندا
در جهان ِ به اصطلاح آزاد غرب، آيا به واقع آزادى بيان و تفكر وجود دارد؟ از سانسورهاى پوشيده در لفاف اخلاق، نژاد پرستى، فوبياى مذهبى و… چگونه بايد عبور كرد؟ حتا قلم به دستان هم گرفتار سانسورهاى تاخوداگاه هستند. زيستن به شيوه “خويشتن” بسيار دشوار شده.
پیآمدهای تروریستی اعلام کردن سپاه پاسداران از سوی کانادا چه خواهد بود؟
اعلام رسمی قرار دادن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، در لیست سازمانهای تروریستی از سوی دولت کانادا، در روز چهارشنبه ۱۹ ژوئن، با استقبال بسیاری از فعالان و نهادهای سیاسی و حقوق بشری مخالف جمهوری اسلامی در کانادا و خارج از کانادا روبرو شده است.
انتخاب امیر گنجوی بعنوان عضو هیئت داوران جوایز گلدن گلوب
امیر گنجوی، نویسنده سینمایی، فیلمساز و مدیر جشنواره فیلم کوروش در کانادا، بعنوان تنها ایرانی-کانادایی عضو هیئت داوران جایزه سینمایی و تلویزیونی گلدن گلوب انتخاب شده است.
گرامیداشت هشتاد سالگی روز بزرگ عملیات نرماندی در جنگ جهانی دوم
بامداد پنجشنبه مراسم هشتادمین سال ۶ ژوئن ، روز بزرگی که نیروهای متفقین عملیات بزرگ آزاد سازی اروپا از اشغال نازیها در جنگ جهانی دوم با حضور جاستین ترودو، نخست وزیر کانادا، شاهزاده ویلیام، ولیعهد بریتانیا و گابریل آتال، نخست وزیر فرانسه در ساحل دریای مانش در نرماندی فرانسه برگزار شد.
کاهش نرخ بهره بانک مرکزی کانادا
بانک کانادا روز چهارشنبه ۵ ژوئن، برای نخستین بار در چهار سال گذشته نرخ بهره پایه خود را کاهش داد، که نشانهای مهم در مبارزه با تورم تلقی میشود.