پناهنده ایرانی زندانی در گینه نو، رمان منتشر کرد
بهروز بوچانی، پناهنده کُرد ایرانی که از ۵ سال پیش در یک کمپ در جزیره مانوس، در کشور گینه نو، زندانی است، نخستین رمان خود را منتشر کرد.
عنوان کتاب رمان پناهنده ایرانی کُرد «هیچ دوستی جز کوهستان» (No friend but the Mountains) است که روز ۳۱ ژوئیه امسال از طرف انتشارات Picador Australia منتشر شده است.
رمان بهروز بوچانی روز دوم اوت، بدون حضور وی، در دانشگاه New South Wales در شهر سیدنی، استرالیا رونمایی شد، و او از طریق اسکایپ از محل زندگی خود در مرکز نگهداری پناهندگان در شرق Lorengau شاهد این مراسم بود.
بهروز بوچانی متولد شهر ایلام است و سال‌ها در ایران روزنامه‌نگار، مدافع حقوق بشر، شاعر و فیلم‌ساز بوده و مقاله‌های بسیاری در رسانه‌های ایران و همین طور رسانه‌های بین‌المللی منتشر کرده است.
بهروز بوچانی از سال ۲۰۱۳ در جزیره مانوس، در کشور پاپوا گینه‌نو ، به صورت زندانی، نگهداری می‌شود.
بهروز فارغ‌التحصیل رشته جغرافیای سیاسی در مقطع فوق لیسانس از دانشگاه تربیت مدرس است و در بسیاری‌از روزنامه‌ها و نشریات ایران از جمله: هفته‌نامه کسب و کار، قانون و اعتماد مقالاتی در مورد سیاست در خاور‌میانه، حقوق اقلیت‌ها و فرهنگ کردستان مطالبی منتشر کرده است.
در فوریه سال ۲۰۱۳، نیروهای امنیتی ایران به دفتر مجله (ویرا)، که بهروز به همراه چند تن از دوستانش راه‌اندازی کرده بود، حمله می‌کنند و او مجبور می‌شود که حدود سه ماه به طور مخفیانه در ایران زندگی کند تا اینکه از ایران خارج می‌شود.
در دومین اقدام، بهروز برای پناهنده شدن، با قایق از اندونزی به سوی استرالیا می‌رود اما در جزیره کریسمس استرالیا دستگیر می‌شود و بعد از یک ماه به مرکز نگهداری زندانیان در جزیره مانوس انتقال پیدا می‌کند که از سال ۲۰۱۳ تاکنون در این جزیره بالاجبار سکونت دارد.
در مدت پنج سال گذشته، بهروز بوچانی به یک چهره شناخته شده و صدای دیگر زندانیان جزیره مانوس تبدیل شده است.
او بعنوان منبع خبری بسیاری از خبرنگاران استرالیایی و بین‌المللی در این جزیره عمل می‌کند، مقالات خودش را می‌نویسد، و با دوربین موبایل خود فیلم‌هایی ضبط کرده که با آن مستندی به نام « چوکا، لطفاً بگو ساعت چنده» ساخته شده است.
بهروز در این مدت از طریق استفاده از اپلیکیش‌های مختلف ارسال پیام، مانند واتس‌آپ، کتابی را از سرگذشت خود و دیگر پناهجویان زندانی در جزیره مانوس، به نگارش در آورده است.
بهروز متن این کتاب را به صورت پیام‌های متنی برای مترجم خود، مونس منصوبی در طول پنج سال گذشته ارسال کرده است.
بهروز در این مورد به روزنامه گاردین استرالیا گفته است:« دلیل اصلی که این کتاب را با موبایلم نوشتم، و آنرا تکه تکه ارسال کردم، این بود که، از نگهبانان و مقامات اردوگاه هراس داشتم. چون آنها هر وقت که می‌خواستند، به اتاق‌های ما حمله می‌کردند و تمام وسایل ما را با خود می‌بردند. در فوریه ۲۰۱۴، در طی یکی از همین یورش‌ها، همه پناهندگان، تمام وسایل خود را از دست دادند. حالا تصور کنید که اگر من این کتاب را بر روی کاغذ نوشته بودم، حتماً آنرا از دست میدادم.»
در طول پنج سال گذشته، بهروز بوچانی شاهد وقایع مهمی در این زندان بوده است. اتفاقاتی همچون قتل، خود‌زنی، مرگ پناهجویان، اقدام به خودکشی، و تیر‌اندازی به سوی پناهجویان زندانی توسط سربازان کشور پاپوا گینه‌نو.
بهروز در گفتگو با روزنامه استرالیایی گاردین ادامه می‌دهد:« برای مدت طولانی سعی می‌کردم تا شرایط جزیره مانوس و زندگی در این زندان را توضیح دهم، اما فکر می‌کنم زبان روزنامه‌نگاری قادر به توضیح این نوع از زندگی نباشد. فکر کردم که بهترین راه برای توصیف این وضعیت و بازگو کردن داستان زندان مانوس، نوشتن یک رمان باشد.»
همه کمپ‌های نگهداری از پناهجویان استرالیا در خارج از این کشور به طور رسمی بسته شده‌اند.
طی توافقی که بین دولت‌های آمریکا و استرالیا صورت گرفته است چند صد تن از این پناهجویان در آمریکا مستقر شده‌اند، عده‌ای به طور موقت در جزیره نااورو استقرار یافتند، خیلی‌های دیگر نیز بدون هیچ آینده روشنی در برزخ فراموشی در این جزیره قرار گرفتند.
بهروز بوچانی نیز یکی از همین برزخی‌هاست.
چرا هیئت مدیره کنگره ایرانیان کانادا مشروعیت ندارد؟
هیئت مدیره کنونی کنگره ایرانیان کانادا در سال‌‌های اخیر در مورد تعداد اعضای این نهاد سکوت کرده است در حالیکه در آخرین انتخابات و مجمع عمومی کنگره کمتر از ۲۰۰ تن شرکت کرده بودند و گفته می‌شود تعداد اعضای رسمی نیز بیش از این تعداد نیست.
چرا کنگره ایرانیان کانادا نماینده «من» نیست؟
چرا در دوره‌‌های مختلف هزاران تن از ایرانیان ساکن کانادا با حسن نیت و اعتماد و امید به عضویت کنگره ایرانیان کانادا در آمده‌اند و پس از مدتی با ناامیدی و سرخوردگی اعتماد خود را به فعالیت‌های این نهاد از دست داده و عضویت خود را لغو کرده و یا تمدید نکرده‌اند؟
تکرار روایت بد و بدتر
اميد داشتن به اين كه بد را انتخاب كنيم چون بهتر از بدتر است، يك نوع فقدان شهامت براى روبرو شدن با واقعيت است و روبرو شدن با واقعيت نياز به قبول مسئوليت دارد.
کاهش نرخ بهره بانک مرکزی کانادا
بانک کانادا روز چهارشنبه ۵ ژوئن، برای نخستین بار در چهار سال گذشته نرخ بهره پایه خود را کاهش داد، که نشانه‌ای مهم در مبارزه با تورم تلقی می‌شود.
گرامیداشت هشتاد سالگی روز بزرگ عملیات نرماندی در جنگ جهانی دوم
بامداد پنجشنبه مراسم هشتادمین سال ۶ ژوئن ، روز بزرگی که نیروهای متفقین عملیات بزرگ آزاد سازی اروپا از اشغال نازی‌ها در جنگ جهانی دوم با حضور جاستین ترودو، نخست وزیر کانادا، شاهزاده ویلیام، ولیعهد بریتانیا و گابریل آتال، نخست وزیر فرانسه در ساحل دریای مانش در نرماندی فرانسه برگزار شد.
سازوكار پروپاگاندا
در جهان ِ به اصطلاح آزاد غرب، آيا به واقع آزادى بيان و تفكر وجود دارد؟ از سانسورهاى پوشيده در لفاف اخلاق، نژاد پرستى، فوبياى مذهبى و… چگونه بايد عبور كرد؟ حتا قلم به دستان هم گرفتار سانسورهاى تاخوداگاه هستند. زيستن به شيوه “خويشتن” بسيار دشوار شده.
کانادا ۱۵۷ ساله شد
با اینکه ۱۵۷ سال از آغاز تشکیل کشور کانادا می‌گذرد، اما از سال ۱۹۸۲ میلادی روز اول ژوئیه هرسال بعنوان «روز ملی» کانادا جشن گرفته می‌شود.
دادگاه عالی کانادا درخواست مصادره دارایی‌های ایران برای پرداخت غرامت به قربانیان هواپیمای اوکراینی را رد کرد
دادگاه عالی کانادا، رسیدگی به درخواست تجدید نظر گروهی از خانواده‌های قربانیان پرواز پی‌اس۷۵۲ برای توقیف اموال دولتی و دارایی‌های بانکی جمهوری اسلامی در خاک کانادا برای پرداخت ۲۵۰ میلیون دلار غرامت را نپذیرفت.
انتخاب امیر گنجوی بعنوان عضو هیئت داوران جوایز گلدن گلوب
امیر گنجوی، نویسنده سینمایی، فیلم‌ساز و مدیر جشنواره فیلم کوروش در کانادا، بعنوان تنها ایرانی-کانادایی عضو هیئت داوران جایزه سینمایی و تلویزیونی گلدن گلوب انتخاب شده است.
پی‌آمدهای تروریستی اعلام کردن سپاه پاسداران از سوی کانادا چه خواهد بود؟
اعلام رسمی قرار دادن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، در لیست سازمان‌های تروریستی از سوی دولت کانادا، در روز چهارشنبه ۱۹ ژوئن، با استقبال بسیاری از فعالان و نهادهای سیاسی و حقوق بشری مخالف جمهوری اسلامی در کانادا و خارج از کانادا روبرو شده است.
