رامبد جوان؛ نماد ملی یا بازیگر حاکمیت

مازیار شیبانی‌فر

زمانی که رامبد جوان نزدیک به زایمان همسرش به مونترال کانادا آمد، باعث به وجود آمدن واکنش‌های زیادی شد. جوان که طی‌این مدت سکوت کرده و نسبت به‌این مطالب واکنش خاصی نشان نداده بود، به تازگی با ارسال یک توییت با تمجید از همه آنهایی که درباره اتفاقات اخیر واکنش نشان داده بودند، با همان ادبیات خاص خود در خندوانه به مردم اظهار علاقمندی کرد.

برای عده زیادی موضوع رامبد جوان و تولد دخترش تمام شده است و تا وقتی موضوع داغ بود نسبت به آن واکنش نشان می‌دادند.‌این توییت رامبد جوان هم با واکنش خاصی مواجه نشد، اما اگر بخواهیم چنین اتفاقاتی را موشکافی کنیم، حالا که موضوع از تب و تاب و واکنش‌های احساسی اولیه افتاده است شاید بتوانیم نگاه معقول تر و منطقی‌تری نسبت به ماجرا داشته باشیم.

به راستی چه مسئله‌ای باعث شد که ‌این حجم از واکنش‌ها نسبت به رفتار یک مجری صورت بگیرد؟ ‌اینکه یک چهره شناخته شده برای تولد فرزندش به کانادا بیاید (به تازگی سام درخشانی) پیش از ‌این هم افتاده بود، اما تا ‌این اندازه مورد هجوم و خشم ‌ایرانی‌ها قرار نگرفته بود. واکنش شدید و فراگیر‌ ایرانی‌ها به رامبد جوان به خاطر اجرای خندوانه بود یا خشم مردم از حکومت ‌این گونه تبلور یافت؟ مردم از جملات انگیزشی و اظهار علاقه‌های‌این مجری-کارگردان دلخور بودند یا موضوع دیگری در بین بود؟

حقیقت ‌این است که تلویزیون سعی کرد از رامبد جوان یک شخصیت یا به عبارتی قهرمان ملی بسازد. رامبد جوان هم خواسته و دانسته به ‌این موضوع دامن زد و سعی کرد خود را به عنوان شخصیتی فراجناحی و ملی معرفی کند که تمام انرژی خود را برای آبادانی و رشد ‌ایران و‌ایرانی به کار بسته است.

وقتی می‌گوییم شخصیت و نماد ملی صحبت از افرادی می‌کنیم که ‌ایران را سربلند می‌خواستند از ستارخان و باقرخان و امیرکبیر گرفته تا شاملو و دیگرانی که از هیچ تلاشی برای سربلندی کشورشان فروگذار نکردند. رامبد جوان با شیوه‌ای نوین و برخوردار از شخصیتی مدرن و امروزی سعی کرد جا پای‌ این افراد بگذارد و با استفاده از پروپاگاندای تلویزیون می‌خواست رهبری فکری جامعه را به دست بگیرد. همین موضوع باعث شد که رامبد جوان دیگر یک مجری-کارگردان معمولی نباشد.

انتظارات مردم بسیار بالا رفته بود و به ‌این شخصیت علاقه پیدا کرده بودند. مردم به کمپین‌های او توجه و علاقه نشان می‌دادند و از شرکت‌کنندگان در مسابقه استندآپ کمدی خندوانه به شدت حمایت می‌کردند. در همین زمان وقتی ناگهان مردم متوجه شدند که رامبد جوان یک شخصیت ملی نیست و یک مجری- کارگردان است که در وهله نخست ‌این شغل را برای امرار معاش انجام می‌دهد و از سوی دیگر خواسته‌ها و نیازهای حکومت را برآورده می‌کند، دچار شوک شدند و آن واکنش‌ها را انجام دادند.

رامبد جوان آن زمان که با خندوانه، مشهور و به عنوان یک شخصیت و نماد ملی معرفی شد از سوی یک جناح یا به عبارت بهتر یک تفکر خاص در جمهوری اسلامی ‌مورد حمایت و هدایت قرار گرفت و آن زمان که عکس او همراه همسر باردارش در مونترال منتشر شد نیز، از سوی تفکر خاص دیگری در حکومت مورد تخریب قرار گرفت. در اصل ‌این مجری-کارگردان دستاویزی برای مبارزه و تسویه حساب‌های دو تفکر در حکومت است.

مردم به‌این موضوع توجه ندارند که رامبد جوان به خواست و نیاز گروهی که در آن زمان تلویزیون را در دست داشتند، برای ماموریت سرگرم کردن مردم استخدام شد و زمانی که از نظر گروه دیگری که به تازگی زمام امور تلویزیون را در دست گرفته‌اند – با ‌این توجیه که بیش از اندازه شهرت به دست آورده و محبوب شده است – از روی سکوی اجرا پایین کشیده و سپس رسوا شد تا درس عبرتی باشد برای دیگران.

همین سناریو برای عادل فردوسی‌پور هم نوشته و اجرا شد. با‌ این تفاوت که حوزه فعالیت فردوسی‌پور فقط فوتبال بود، در حالی که رامبد جوان ماموریت کشاندن تمامی‌گروه‌ها و به عبارت توده مردم جلوی صفحه تلویزیون را داشت.

با ‌این توضیحات باید بپذیریم آنچه به مردم آسیب زد، مدیران تلویزیون یا نوع نگاه و ماموریت رامبد جوان نبود؛ مردم با ساده‌انگاری و نداشتن قدرت تحلیل و تفکر به دامی ‌افتادند که مدیران تلویزیون پهن کرده بودند. امثال رامبد جوان هم بازیگرانی هستند که هر روز به رنگی و لباسی و نقشی در می‌آیند و چه بسا زمانی دیگر و جایی دیگر از وی استفاده شود تا سناریوی سرگرمی‌سازی دیگری به اجرا در بیاید.